
مطالعات روانشناسان درباره خلاقيت نشان داده است که خلاقيت نيز همانند ساير جنبههاي انسان از الگويي پيروي ميکند. به نظر آنها خلاقيت در اوايل زندگي و ابتدا در بازي کودک ظاهر ميشود و به تدريج در جنبههاي ديگر زندگي از قبيل کار ، مدرسه ، فعاليتهاي تفريحي و مشاغل تجلي ميکند. ابتکارات يا توليدات خلاق در طول سالهاي 30 و 40 به اوج ميرسد. بعد از آن حالت فلات پيدا ميکند، به تدريج کاهش مييابد.
اريکسون ، ميانسالي را سن بحراني ناميده است که در آن توليد يعني تمايل به خلق يا به وجود آوردن يا رکود حکمفرما خواهد شد. به عقيده روانشناسان عوامل محيطي از قبيل فقر بهداشتي ، اوضاع و احوال خانوادگي ، فشارهاي مالي و نبودن وقت آزاد در به اوج رسيدن خلاقيت مؤثرند و شواهد دال بر کاهش آن به سبب محدوديتهاي موروثي وجود ندارد.